Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

TÖVBE.

TÖVBE

TÖVBE

Rücu etmek, geri dönmek, pişman
olmak, nedamet duymak, yaptığı günahı bırakıp Cenab-ı Hakk'a yönelmek.

Asıl anlamı geri dönmek olup,
tövbe kelimesinin türemişi olan "tevvâb" kelimesi tövbe işini çok çok yapan
anlamında aşırılık ifade eden ism-i faildir. Yüce Allah'ın bir ismi, bir sıfatı
olarak "et-Tevvâb" ise itaata yönelerek Allah'a dönen kişinin istediği
bağışlanmayı kabul edip, o tövbekâr kulunu huzuruna alan ve onu affeden
anlamındadır. Bu itibarla tövbe, kul hakkında günahlardan dönmeyi, yüce
Rabb'imiz hakkında da cezalandırmaktan dönmeyi ifade eder, yani kul Rabb'ine
döner, Rabb'i de onun bu yönelişini kabul eder ve onu cezalandırmaktan vazgeçer.
İşte bu mânâda "et-Tevvab" sıfatı, kulların tövbelerini her yönelişlerinde
rahmet ve mağfiretiyle kabul eden demektir.

İslâm'da tövbe; birisi Allah, diğeri kul yönünden iki farklı anlam taşır. Allah
yönünden tövbe, yapılan kötülüğü, işlenen günahı veya kabahati affedip
bağışlamaktır. Kul yönünden, yaptığının kabahat veya günah olduğunu bilip, onu
bırakıp terk ederek Allah'a dönmek, yani O'nun emirlerine uymak ve yasak ettiği
şeylerden kaçınmak suretiyle Allah'a sığınarak O'ndan affetmesini, bağışlamasını
dilemek, yaptıklarından pişman olduğunu da belirterek yalnız O'na yalvarmak
demektir. Meselâ, bir kabahat, söz gelişi içki içmeyi sırf bedenine yapmış
olduğu bir zarardan dolayı veya malına yahut da şerefine zararı dokunduğu için
terk etmekte olduğu gibi, Allah rızası ve Allah korkusu düşünülmeyecek olursa,
bu gerçek mânâda tövbe sayılmaz. Çünkü tövbe, yaptığı işin günah olduğunu, kusur
veya kabahat olduğunu, suç işlediğini kabul etmekle başlar. İşte bu anlamda
tövbe, bir ibadet olarak da sadece yüce Rabb'imize tahsis edilmelidir.