Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

3) Evliyanın Ruhları İçin Kurban Kesmek Ve Kabirleri Başında Saygı İçin Dikilmek

3

3) Evliyanın
Ruhları İçin Kurban Kesmek Ve Kabirleri Başında Saygı İçin Dikilmek:

Bazı cahil
Müslümanlar, velilerin türbeleri başında, şehitliklerde, belirli dönemlerde
kubbelerin civarında kurban keserler; hastalarını bu gibi yerlere götürürler;
saygı duruşunda bulunup orada gecelerler; bu gibi türbe ve kabir sahiplerinden
şefaat dilerler, onlara seslenecek dua talep ederler; ayrıca onlardan meded
umarlar. Bu davranışların tümü, Allah'ın dininde olmayan sapık bid'atler olup
şirk ve cahiliyye toplumlarının yapageldikleri amellerdir.

«Allah'a ibadet
edin ve O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın.»
(Nisâ, 4/36)

«Bildiğiniz halde
Allah'a eşler koşmayın.» (Bakara,
2/22)

Bu batılda ısrar
edenle onu tasdikleyenin hükmü birdir. Bu da şirktir. İmandan sonra küfre
sapmaktır.

Bid'at tevessül
çeşitlerine sımsıkı yapışarak meşru tevessül yollarından yüz çeviren, Kitap ve
Sünnette sabit olmalarına rağmen dualarında bunları kullanmayan pek çok insan,
cidden şaşırtıcı bir manzara arz eder.

Bunlar,
uydurdukları dualara ve tevessül çeşitlerine bel bağlarlar. Oysa bunları ne
Allah dininde var kılmış, ne de Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem
hayatında bir kerecik kullanmıştır. İlk üç kuşak Müslümanlarda (Sahabe, Tâbiûn,
Etbau't-Tâbiîn) ifadesini bulan Selef-i Sâlihîn'in radıyallahu anhüm
anlayışında da böyle şeyler yoktur.

Bid'at ehli
tevessül kavramıyla öyle oynamıştır ki onu gerek lûgat gerekse şer'î anlamından
soyutlayarak şirkin ve haramın her türünün bulaştığı bir «meded umma» şekline
indirgemiştir.

Bu tavır, onları
Allah'tan istemekten uzaklaştırmış ölülerin türbelerine sığınır kılmıştır.
Ölümsüz, her zaman diri olan Rablerini bırakıp toprakta çürümüş olanlara
yönelmişlerdir. Allah'tan korktuklarından ziyade onlardan korkmuşlardır. Bir de
utanmadan iman iddiasına yeltenirler. Allah'tan başkasıyla, bir veli ya da sâlih
bir kimse adına yemin etmeleri istendiğinde çehreleri değişerek gerçeği itiraf
ederler. Şüphesiz bu, büyük şirktir. Zira onlara duydukları korku, Allah'a
duydukları korku gibidir. Belki daha da fazladır. Oysa korku, Allah'a mahsus
kılınması gereken bir ibadettir. Zarar vermek ve fayda sağlamak sadece Allah'ın
elindedir.

Allah'tan yüz
çevirip başkasına bağlanmak o noktaya geldi ki insanlar Allah'tan başkasının
adına yemin verir, darlık ve bollukta veliler ve sâlih kimselerden meded umar
oldular. Bu nedenle işlemiş oldukları şirk cahiliyye şirkini de fersah fersah
geride bırakmış oldu. O cahiliyye şirki ki, Allah şöyle tasvir ediyor.

«Gemiye
bindiklerinde dini Allah'a has kılarak dua ederler. Allah, onları sağsalim
karaya çıkarınca da ona ortak koşarlar.»
(Ankebût, 29/65)

Günümüz
müşrikleriyse ne darlık ne de bollukta Allah'ın adını akıllarına getirmezler.
Kesintisiz bir şirk atmosferinde yaşayıp durmazlar. Gariptir ki, kendisini ilme
nisbet eden bazı dinde gayret sahibi kimseler, insanlara katıksız tevhidi
öğretecekleri yerde peygamberlerin gönderilme nedeni olan bu temel konuyu
davetlerinde üçüncü beşinci sıraya koymaktadırlar. Üstelik bir de bu konuyu
gündeme taşıyanlardan nefret edebilmekte daha kötüsü insanların da nefret
etmelerini sağlayabilmektedirler. Bu tavrın sebebi sorulduğunda verdikleri cevap
ilginçti: Tevhid konusunu gündeme getirip bid'atlerden sakındırmak Müslüman
kitleyi bölmekteymiş (?!) İslâm saflarında kopmalar meydana getirmekteymiş (?!)
Oysa safları bölen bid'atten sakındırmak değil bizzat bid'atin kendisidir.
Tevhid, bütünleştiricidir. Bütünlüğü koruyucudur. Tevhidin aslı bir kelimede bir
araya gelmektir. Nerde kaldı bunların birlik iddiası?!

Allah, bu gibileri
kitabında ne de güzel tavsif ediyor.

«Yoksa daha düşük
olanı iyisiyle mi değişiyorsunuz.»
(Bakara, 2/61)