Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular
Büyük İnanç Kurumları 1- Hak Dinler (Semavî Dinler)
Büyük İnanç Kurumları
Büyük İnanç
Kurumları:
1- Hak Dinler
(Semavî Dinler):
Hak Din, Allah tarafından peygamberler
aracılığıyla insanlara bildirilen, hiç bir değişikliğe uğramadan ve bozulmadan
günümüze kadar gelen hayat şeklidir.
Bu din, yani hayat şekli; inancı,
dünya görüşünü, davranış ve eylem biçimini, Allah'a karşı görevleri, ibadet
anlayışını, insanlara ve tüm yaratıklara karşı muameleyi, kanunları ve cezaları
içermektedir. İşte, bütün peygamberlere Allah'ın gönderdiği din, İslam Dini'dir.
Hak din, peygamberlere günün şartlarına göre şeriatları farklı olarak gelmiştir.
Akide (inanç) ise, bütün peygamberlerde aynıdır.
Hak Dinin Genel Özellikleri Şunlardır:
*
Allah'ın emir ve yasaklarını insanlara
tebliğ eden ve nasıl uygulanacağını gösteren peygamberler vardır.
*
Her peygamberin, ya kendisine verilen
suhuf (sayfalar -küçük kitap-) veya kitabı vardır. Ya da kendinden önceki
peygambere inen henüz bozulmamış kitabın hükümlerini tatbik eder.
*
Allah'a, meleklere, kitaplara,
peygamberlere, ahirete inanç vardır.
*
Akla, bilime ve ilmi gelişmelere
aykırı hiçbir şey yoktur.
[1]
?Semâvî? göksel ya da gök rengi anlamında arapça
bir sözcüktür.
[2]
Bu kelime vahye dayanan ilâhî dinlerin genel adı
olarak literatüre geçmiştir. Gök, zihne ve hayal dünyasına yansıyan ilhamların,
daima engin kaynağını ve saygın yüksekliğini temsil ettiği için insan, Allah'ın
inen mesajlarına semalardan esen gizemli esinlemeler diye bakmış, dolayısıyla
ilâhî kitaplara ?semâvî kitaplar? demiştir. Oysa vahiy, Allah (cc) katından
peygamberlerin duyularına yansıtılıncaya kadar tamamen metafizik bir
fenomendir. Beşeri kapasiteyle bu olayın kavranması mümkün değildir.
Dolayısıyla ilâhî mesajların, semâvî diye nitelenmesi mecazidir.
Bütün semâvî dinler, temelde hak ve
gerçektirler. Çünkü her biri, başlangıçta bir peygamber aracılığıyla Allah (cc)
tarafından insanlara gönderilmiş bir mesaja dayanırlar. Dolayısıyla hepsinin
ortak yanları vardır. Bu ortak noktalar şöyle özetlenebilir:
*
Bütün varlıkların yaratıcısı Allah Teâlâdır.
*
Allah (cc) emir ve yasaklarını, bir elçiye vahyederek insanlara bildirir.
*
İnsanlar Allah (cc) a karşı sorumludurlar. Öldükten sonra tekrar dirilecek ve
bir gün O'na hesap vereceklerdir.
*
İnsanlar Allah (cc) dan başka hiç bir şeye ve hiç bir kimseye kulluk edemezler.
Ne varki insanoğlunun duygusallığı, aşırı
merakı, hırs ve arayışları, zaafı, kompleksleri ve saplantıları onun, birçok
gerçekler üzerinde yaptığı yönlendirici değişikliklerde olduğu gibi Allah (cc)
ın mesajları üzerinde de kişisel yaklaşımlarıyla yeltendiği yorumların sonucu
olarak Kur'ân-ı Kerim'den önceki semâvî kitapların içerikleri çarpıtılmıştır.
Buna, ilim dilinde ?tahrif?, bu şekilde çarpıtılmış dinlere de ?muharref
dinler? denir.
Kur'ân-ı Kerim'den başka önceki semâvî
kitapların hepsi muharreftir. Yani Zebur, Tevrat ve İncil olmak üzere Kur'ân-ı
Kerim'den önce indirilmiş olan ilâhî kitapların hepsi çarpıtılmıştır. Gerek bu
kitaplar gerek onlardan önceki sahifeler[3]
vahyedildikleri şekilde artık mevcut değildirler. Bu nedene bağlı olarak semâvî
dinler ikiye ayrılırlar[4]:
[1]
Ahmet Kalkan, İslam Akaidi 44-45.
[2]
Bu sözcügün başındaki ?se? hecesi türkçede, renk anlamındaki
kullanımda, zamanla kaybolmuştur. Onun için günümüzde gök rengine sadece
«mavi» denmektedir.
[3]
Bk. Kitaplara İman.
[4]
Ferit Aydın, İslam'da İnanç Sistemi, Kahraman Yayınları: 48-49.